აღარ ვიცოდებ საკუთარ თავსაც
ვეღარც სიჩუმის მწუხარებას გაგიზიარებთ
ყველა ის სიტყვა რაც უნდა მეთქვა
იქცა ვარსკვლავად
ჩემი თვალების უპეებიდან თვით იკარუსი ლამობს აფრენას
და ნისლთა შუა გულით მზეთა მატარებელი
თვითონვე ვიწვი
ისიც არ ვიცი როგორ დავკარგე
ღვთისმოსავ კაცთა გონიერება
ოდესღაც მკვდრები დგებოდნენ მკვდრეთით
მხოლოდ იმისთვის რომ აქ ჩემთვის თაყვანი ეცათ
ველოდებოდი ქვეყნის აღსასრულს
მაგრამ მის ნაცვლად
მოვიდა ჩემი დასასრული ქარიშხლის სტვენით
No comments:
Post a Comment