და ახლაც მესმის უცნაური ის მინამღერირომელშიც სევდა ირონია და ნუგეშია
თუ სხვა გულს ეძებს შენი გული ნაიარევი
ის სხვისი გული იცოდე რომ უკვე შენშია
მაგრამ მე მაინც მუდმივად ვდარდობ
რომ ვარ სტუმარი ამ ქვეყნისა და დავალ მარტო
და ამიტომაც მინდა მოვხვდე უცხო ქალაქში
რომელშიც თურმე მუდამ ღამეა
მე ეს ამბავი წავიკითხე ძველ ფოლიანტში
და თუ სიცოცხლე მხოლოდ წამია
მინდა გავცილდე აქაურობას
და გადავსახლდე იმ მუდმივი ღამის ქალაქში
ვიქცე არწივად და ვიფრინო უმზეო ცაში
და ჩემს გარშემო იყოს მხოლოდ როგორც საფარი
ღამის წყვდიადი და შავბნელ ცაზე
სნეული მთვარე მიუსაფარი
იქნებ ეს არის ჩემი მიგნება
ანდა სიზმარი
ამიტომ ვწვალობ და არ ვიცი ხვალ რა იქნება
ის კი ვიცი რომ
ქვეყნად დიადიც და უღირსიც იქნება მუდამ
და თვით სიკვდილიც მოკვდება მუდამ
ამიტომ არ ღირს იმაზე ფიქრი
ხვალ რა მოხდება
ჯობს გავიხაროთ ამ საღამოს სიგრილით ვიდრე
დიდი ოცნება წინ გველოდება
მე მქონდა ერთი ცოცხალი გული
და ის მინდოდა თქვენთვის მომეძღვნა
მაგრამ ღვთისმშობლის ტაძრებმა და კათედრალებმა
წინ დამახვედრეს ვერცხლისა და ოქროს გულები
შიშით ვუმზერდი მათ უცხო იერს
ვუმზერდი ერთხანს
და თან რატომღაც ძალიან შემრცხვა
და გადავმალე ჩემი გული
გული რომელიც მტანჯავდა ძლიერ
ჩემი მფეთქავი
სისხლიანი
ცოდვილი გული
მოვძებნე მხარე გადაკარგული
იქ ღრმად მიწაში ჩავამასამარე
და მივატოვე ღამის ამარა
თან ჩავაყოლე ჩემი დარდები
და თქვენ კი გელით
რომ მოხვიდეთ და დააყაროთ ორივე ხელით
ზამბახები და ოლეანდრები
No comments:
Post a Comment