დეჟა ვუ (ნიკა ჩერქეზიშვილი)

ცივა, ამინდია მოჟამული,

კაწრავს თებერვალი ნერვებს,

ახლა ეს ცხოვრება დეჟა-ვუა,

მაგრამ ძველებურად მტვერი.

წვიმს და სისველეა ფარდობითი,

სისხლი ლამისაა გაშრეს,

დრო უსურვილობამ გამოფიტა,

კედელზე კიდია კაშნე.

ელვამ ცას ვენები დაუსერა,

ღრუბელს ეფლითება ხორცი,

გდია მაგიდაზე მაუზერი,

მიდი, გატენე და... მორჩი.