ფოთლების წვიმაში (ლია გოგოხიას) *კოტე კაკიტაძე*

ფოთლების წვიმაში დავიწყებ ხეტიალს,

სიწითლემ გაკვალა გზა;

როგორც შემთხვევა და როგორც გაოგნება –

ზურმუხტებს არიგებს ბზა;

გვიან შემოდგომას წააგავს აგვისტო,

მწარე ბედისწერას მზე;

დრომ, როგორც ოცნებამ,გზაზე გადამისწრო,

კალოზე მოფენილა ბზე;

ნაბზევებს, ნამზევებს,დაშაშრულს, დაქარულს,

ასკილი მაგებებს ბარდს,

აღარ მცნობს გარუჯულს ზაფხულის თაკარით

მის მეგობარს და ბარდს;

ფოთლების წვიმაში დავიწყებ ხეტიალს;

ანთებად ქცეულა გზა;

სამძიმარს მიცხადებს –კლდის ჭირისუფალი,

ზურმუხტაკინძული ბზა.