მოპარული დროის ჭიანჭველები
თვალის გუგების გარშემო
დაიწყებენ ჭრაჭუნს
გრძელრკინისქუსლიანი
ჩექმებით.
ამაცოცდებიან თმის თოკებზე
და შაქრის სითეთრით
გამისანთლავენ
გადახლართულ
განუკურნებებს.
მაღალი თმის კენწეროში
დახვდებათ
არასოდესსიკვდილი.
იქანავებენ
ინავებენ
ივნებენ
და ფარნავად გადაიქცევიან.
მერე უცებ
მოწყდებიან.
დაეშვებიან
პირველი კანონისკენ.
არათავისკვლისკენ.
ღვინომუქი წყლის
ფსკერზე.
გზად შორის დებულებზე წაიბორძიკებენ
და ერთი წამი დააკლდებათ.
ვერ ჩამომისწრებენ.
ახლოს დებულზე
დასვენებულს მნახავენ.
ვერჩამოსწრების თაფლი
შემომესალტება.
აღმოსავლეთით მომიწვება.
ლეილაღზე.
არა ძმის
მზა კვრის ენა
მუხლებს დამისველებს.
თეთრგულა თითები
ბეგეს ამიქერცლავს.
სატანჯიო დამტევი
მომმუჭავს.
და მიწადაკეპილ
ლეგა ნესტზე
ვი მშობიარებ.
ინი ციალებად.
2003
