ვერ დაგადევნე სიტყვა ვერცერთი,
ვეღარც ფიქრებში დაგიმარტოვე,
როცა წახვედი, ისევ გეძებდი
გზაჯვარედინთან,
სადაც დამტოვე...
ისევ ჩამდგარან რიგში წამები
და მეც ყველა წამს თეთრად ვათენებ,
ახლაც აქა ვარ... დიდი წვალებით
ციდან წამოსულს ვითვლი ფანტელებს.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment