მე შევეჩვიე, ლექსში დაგტოვო
და ამოვავსო ლექსის ბწკარედი
შენით და მერე გაგიმეორო
ყოველ ცისმარე დიდი წვალებით.
მე შევეჩვიე, შენ იყო შორი,
დაგსვა ღრუბელზე, ისე გატარო...
გადაგახედო ამ ღრუბლებიდან
და დაგანახვო მთელი სამყარო...
მე შევეჩვიე, რომ რითმებისგან
ახალ-ახალი კოშკი ავაგო...
და შენ მაგივრად ამ სტრიქონებით
დავჯდე და ჩემს თავს ველაპარაკო...
მე შევევჩვიე, მაგრამ ერთხელაც
ამ ლექსებიდან შენთან მოვედი...
მე დავიღალე არაფრისაგან
ყოველდღე შენი გამოგონებით.
No comments:
Post a Comment