შენ მეკითხები, მე როგორა ვარ,
ღვთის ძალით, სული თუ ისევ მიდგას,
ვერაფერს გეტყვი... როცა ჩემთან ხარ,
აღარაფერი არ მინდა გითხრა...
არადა, ფიქრის გორგალს ვახვევდი,
შენთვის სათქმელი სიტყვების აცმას,
ჩემ წინ დგახარ და ხმასაც ვერ ვიღებ,
რადგან სიტყვები ერთბაშად გაცვდა.
შენ მეკითხები, მე როგორა ვარ,
როცა შენ გხედავ, აბა, რა მიჭირს...
მე შენ მიყვარხარ...
თითქოს ღმერთამდე
დარჩენილია ერთი ნაბიჯი.
No comments:
Post a Comment