რა არის ყოფა, ოცნება, ჟინი,
რა არის თუნდაც ღიმილი ლექსის,
თუ თან არ გახლავს, თუ არ გაფეთქებს
სუნთქვა, რომელიც ზურგსუკან გესმის.
სიშლეგეს ფერთა სიუხვეც იწვევს,
ან უფერობა, ან ხმობა ფესვის...
და გაგიჟდები, თუ არ გიბიძგებს
სუნთქვა, რომელიც ზურგსუკან გესმის.
ცა დაბნელდება, ზღვა ამოშრება,
არვინ დარჩება ამგები წესის,
თუ სანთლის ციმციმს არ ეფერება
სუნთქვა, რომელიც ზურგსუკან გესმის.
ვზივარ და ველი, ვზივარ ვიწვი,
დამდგარა ჟამი დარდების კემსვის.
და რა უნდა ქნა, თუ აღარ გათბობს,
სუნთქვა, რომელიც ზურგსუკან გესმის.
No comments:
Post a Comment