Wednesday, November 24, 2010

ნედლი პალიტრა *ხათუნა ჟორდანია*

ჩემო ბატონო...
გახსოვს ოდესმე,
მეც ვყვავილობდი როგორც აპრილი,
შენ კი, ზამთარი გათოვდა მძიმე,
და ამ სიმძიმით იყავ დაღლილი.
მაგრამ ქორწილი თავისით შედგა,
და მე, აპრილი გკოცნიდი ზამთარს,
ძლივს, გაყინული გაგითბე გული,
გამოგარიდე ავარა ავდარს.
ბედი კი მაინც ცეკვავდა კანკანს,
მონეტებივიტ ვფანტავდით დღეებს,
და ღამეების კანდელთა კანკალს,
ვუსონეტებდით მშვიდ სამოთხეებს.
იხსნის აპრილი ბუნების ნებით,
ფიფქებით მორთულ გიპიურ კორსეტს,
ნედლ პალიტრაზე ნებივრობს ვნება
და ხატავს ხსოვნით აღდგენილ პორტრეტს.

No comments:

Post a Comment