ბეც სვეწერასთან მოღავღავისა
სიტყვას შევბედავ მეც ზოგჯერ (უნდილს)
ცამაღალს - ძაღლურ შეღავღავებით ...
- მწირ-გუდაფშუტა ლექსების გუდით
ბეც ბედისწერას ვეგლახავები ...
უბრალო მტვრისა
მიწა იყავ და მიწად იქცევი
- იცი და ვითომც არაფერია ...
ქვეყანა ამით არ დაიქცევა ...
და არც მიწის გშურს -
მიწაც მტვერია ...
ბოლო ჯამისა
ვიდრე დაისი
( ჟღალ ჩარდახქვეშ )
ჯერ დინჯად სამხრობს
და ჟამი
ბოლო ჯამსაც დაგილევს,
გულზე
( გულუხვად ... )
დაგაყრიან
ვიდრემის ქვაღორღს,
ზედაც ( დესერტად )
მინდვრის ყვავილებს,
ანამ ( უსიტყვოდ )
კიდევ ბევრჯერ გახედავ ნამყოს,
გულში კი ამ დროს
რას არ გაივლებ ...
No comments:
Post a Comment