Saturday, November 27, 2010

სულ ერთი... **ვასო შონია**

ერთი ამოსუნთქვა, სულ ერთი წამი,
სულ ერთი სიტყვა... მარცვალი სამი.

ჩემი ოცნება და ჩემი ნატვრა,
ოცნებით გაბრუვდა და ნატვრით დათვრა,
სიგიჟემ ოცნება ცოცხლად ისურვა,
აუხდენელი ნატვრა ინატრა,
შეისისხლხორცა, შეისისხლსულა...
მზედ  დაინათლა!..
ზღვად მიისხურა!..
უცვეთ იმედად იხილა...
მართალში ზღაპრად, ზღაპარში მართლად,
იხილა დანთებულ და უქრობ სანთლად -
ღვენთად უდნობად...
ყველაზე ახლო, თვალშესახები,
გადამიქცია შორეულ უცნობად,
გადამიქცია ცრემლიან ფიქრებად -
სიტყვად უსიტყვოდ, გრძნობად უგრძნობად...
სიგიჟემ ფაქიზმა, ჭკვიანმა სიგიჟემ,
კანი შემითხელა, სული გამიბერა,
გული გამიწურა, გაფრენა მისურვა...
მაქცია მელოდიად... მაქცია ნოტად -
უსაზღვრო სიცოცხლედ...  ცხოვრებად  ცოტად.

ერთი ამოსუნთქვა, სულ ერთი წამი,
სულ ერთი სიტყვა... მარცვალი სამი.

No comments:

Post a Comment