ახლა სიჩუმეს,
სიტყვებმა რომ არ
დაგაზიანოს,
გული ჯიუტად
სათქმელს იჩემებს,
საჩემოდ აღარ
თავაზიანობს.
თავს უშენობას
ნელ-ნელა ვაჩვევ,
და ვეღარ ვითვლი
შენსკენ ნაბიჯებს,
მაგ ღიმილისთვის მე
დუმილს ვარჩევ,
თუნდაც სიცოცხლის
ფასად დამიჯდეს
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment