ლექსად ვარ აჭრილი,აჯანყდნენ სიტყვები,ცრემლების აკიდო,იბევებს ღამეებს,მზის, სულში გაჩრილისხივებით ვინთქებიდა ღიმილს წავკიდებძოძეულ ბაგეებს.მოწეულ სიბერეს,თეთრონი ცხენი ჰყავს,ძოწისფერს ვახვედრებბედაურს იმედის,გაპობილ ბროწეულსღიმილი შენი ჰგავს,სურვილებს ვამხედრებბედთან თუ მივედი.სჭირდება გამგონი,სიჩუმეს -- სათქმელის,აფეთქდა, ტყემლებისსითეთრით აპრილი,ზამთარი მაგონებსტკივილებს დათმენილს,ცრემლებად, ღიმილად,ლექსად ვარ აჭრილი.
No comments:
Post a Comment