სიტყვას აღარ აქვს სისხლის ძალა,- მუსიკას ვუხმობ . ..
არ მინდა ცაში ატყორცნილი ქუდების ექომ
აშალოს ვერცხლის მავთულებზე მერცხლის ნოტები,
თუ არ მოვკვდები,
ვერ შეგელევი...
მოგაქვს მზეების ლურჯი მეწყერი,
მეღვრები მიწით სავსე სხეულზე, მარცვლად ვიბნევი,
ახლა იმდენი სათქმელი მაქვს ხელისგულებზე,
გადაირევი...
თმას მზესუმზირის ცეცხლი მიწვავს, გულს გაზაფხული,
დახანძრულია ღამე მზიანი და უშენობის
ჰაერი დგას
შენი ხმაურით...
დაჭიმულია სიტყვის სიმები, თასმები ლექსის...
ვერ ვთქვი- მთავარი სანანებელი გოდება ვერ ვთქვი,
მებრძვი დიადო, უკურნებელო სიყვარულო,
ბოლომდე მებრძვი....
აჰა, ხმალი!
და მოკვეცილი ჩემი ნაწნავი,- ბეწვის ხიდი
და მოკვეცილი ჩემი ნაწნავი,- ბეწვის ხიდი
გადააფინე სიკვდილის ღიობს,
გნებდები, ოღონდ არ გააჩუმო,
სიცოცხლის წამი,-
ჩემი აპრილის ქვის ვიოლინო....
1980 წელი; გაზეთი- "რიჰო".
No comments:
Post a Comment