Sunday, November 30, 2014

*** ტარიელ ხარხელაური


შავად ვირევი, ვტრიალებ,
მთათა წვერებზე ვგროვდები,
რა გზნექავს, ქარო, ტიალო,
რა წარამარა ღონდები.
ეჰე!- დღეს აღარ იფრინოთ,
მხარკვერიანო არწივნო,
მზადა ვარ, უნდა ვიგრგვინო,
მთელი სამყარო დავწვიმო,
წავლეკო ნიაღვარებით,
მტვერში და სისხლში გავრიო,
მერე დავჭამო ქარები,
და ეს სილურჯე დავლიო.
კიდევ ჩამოდგეს მთქნარებით,
ტყეების ზემოთ მთვარეო,
ცრემლით დამილპა თვალები,
დავთმე, მუხლთ მოვიხარეო,
ახლა მათ ლოკონ წვალებით, 
ბედის მარილი მწარეო.
მთქრევით ჩამოვლსხტი მთადამთა,
ხევები ავიჩქამეო,
ცის გულისპირზე გადატყდა
მოყორნისფერო ღამეო.

No comments:

Post a Comment