Monday, October 15, 2012

ჩემი ანარეკლი **Lino Ni**

ჩემი ანარეკლი მიჩვევას მორგებული..
დეტალებს აგროვებს ბაცი ხასიათი..
სიყვარულს გადაჩვეულა შეხების უფლება..
სისხლში დადებითი უხრწნელი რამ არის..
ჩემი მე სარეცხივით გაფინეს გაოცება..
იმედი მერამდენედ გახუნდა რეალობით..
დარჩენილს უსისხლოდ მაჩუქეს ბედისწერა..
ჩემი სამშობლოა უსიტყვოდ ავყევი..
გაზაფხულისფერი გრძნობები ვაჯირითე..
ცისარტყელასაც ხომ წვიმად მოვეფერე ..
განთიადის წინ დრო მორჩა თვლემას..
და ნაგრძნობი გულის ფეთქვა, სხივებს დავაწიე..
გაჩირაღდნებულა ციცაბო ზე გრძნობები..
ქვემოთ უხერხულად ბნელში ჭორაობენ..
ვისაც შეუძლია აკრიფოს ნიჭები..
ზღვა რომ ჭრელ კენჭებად არჩევს და აგროვებს..
მერე თვალის გუგა, დახრილი ჰორიზონტი..
მზე გთხოვ გამისწორე მზერა ამერია..
იცი რამდენია დიდების მსურველი..
პატარებს გემრიელად ოცნებაც დალევიათ..
ყველა მოჩანჩალე დროს ჩამოკიდებული..
ნაპირზე გარიყულნი სირცხვილით შავდებიან..
მოკლე კაბიანი თამამი სურვილი ..
მინდვრად ყაყაჩოთა ცეცხლი ამჩნევია ..
მაინც ძლიერია მზერა არწივების..
მყინვარებს მოსდებია ცოდვებით გათბობა..
იისფერ ღრუბელ ღრუბელ ზეცას მადლი მოსდის..
ხელები გაწვდენილა მემკვიდრის უფლებად..
ვერხვები ისე გახმნენ აღარ დამელოდნენ..
ვენახი ბუჩქნარივით ეკლებით ამაყობს..
სუფთა ჰაერზე წინაპრებს ცრემლი სდით..
გადაჭრილ კუნძად ქცეულ კაკლებს რომ არ ახმობს.
ეპოქას ტკივილებით უყვარს მოგონება..
შედევრებს ინახავენ უზნეო ცხრაკლიტულში..
სადილი დამშეულა მოჰგავს მოჩვენებას..
მიზეზ მიზეზებით დროს ართობს სურვილი..
ისე მივეჩვიე ისევ მერამდენედ..
ანარეკლს გაუჩერდა ღიმილში აცაბაცა..
თვალებში სიბრალული, ვიგრძენი მამხილეს..
სუსტებს ეშინიათ ძლიერის დასანახად..
რაღა დამრჩენია, როგორ დაგიმალო..
სხვებად დავაცალე აზრებს გულწრფელობა..
სამყაროს უზრდელობა უზნეოდ გარინდული..
არასდროს არ შეიცვლის დრო-ჟამი ბუნებას..
შური საფუარად ედება ბოროტებას..
რაც უფრო ახლო არის ძნელია რომ არ აყვე..
ჩემი ანარეკლი მიყურებს ჩვეულად..
ზრუნვა მოჰკლებია ღრმა რწმენის ლამპარებს..
სად არის ჩემი გული, სად არის არ ნახული..
სად არის იმედები ბემბაზე დამსხვრეული..
ჩემი ანარეკლის გულის ხმაურია..
ფორმულა გამოთვლილი გენი დამშეული..
მოყვასის სიყვარული მუცელს შელეულა..
ორ გროშზე გაყიდული მატყლს წეწავს ლერწამი..
შიმშილს დაუკარგავს სიმაძღრის ირონია..
ბოთლებს აბარებს კმაყოფას დუმილი ..
ჭრელი ფერებია არა კონკრეტული..
თეთრში შავი არის, თუ შავში თეთრია..
შეძლება დაჰკარგვია უძველეს გამოკვლევებს..
ბოროტი ეშმაკია, სიკეთე ღმერთია..
გული ვეღარ მიტევს სიცოცხლე მოწყურებულს..
სიბრიყვე ნარდში იგებს, სიბრძნეს ჩალის ფასად ..
აქლემს ნემსის ყუწში ვინც აძვრენს ბოლომდე..
უსამართლობაზე თვალს ვეღარ დახუჭავს..
ცას ვერ გადახურავ მხოლოდ პირობებით..
გაკვალულ ბილიკებზე წაქცეულ ნეფეხურებს..
შეძლება იბვრძვის რომ შეძლოს წამოდგომა..
ძალიან შესცივნიათ კარები დახურეთ..
თორემ იპარება ჩემი წარმოსახვა..
კოვზით ზღვას თუ სცლიან ამას რას უზავენ..
გაღმა ბილიკ-ბილიკ სულ სისხლად გატანილა..
შიგნით მუცელადღებულს სიკვდილით ათრობენ..
დედები ზედმეტობენ სიცოცხლის უფლებას..
სიკვდილს ყიდულობენ უმანკო სულებისთვის..
მამებს გაუფუჭდათ უფულო გუნება..
უსიყვარულო ბზარებზე დავეცით..
ჰო და რატომ მიკვირს ჩემი ანარეკლი..
მიყურებს ირონიით მიკითხავს განკითხვას..
ჩაკეტეთ კარებები, დაკიდეთ სარკეები..
დარეკეთ ზარები ჯვრებთან და გულებთან ...

No comments:

Post a Comment