ჩამჩურჩულეს ალუბლებმა ♥♥ ნიკო მიქაია ♥♥

აპრილია ახლა ირგვლივ,

მოფენილან ალუბლები.

მხოლოდ ერთი მტკივაძლიერ,

არასოდეს დაბრუნდები.

როცა იმედს გადავწურავ

და ლოდინი დამთავრდება.

ზუსტად მაშინ იელვებ

დაშენი სახე განათდება.

გავიარე კვირტებთან და

ჩამჩურჩულეს ალუბლებმა:

კვალვ ხომ გიყვარს?

დაელოდე, ის სულ მალე დაბრუნდება.

გამოჩნდება დაკარგული,

ძველებურად აირევი.

გაიღვიძებ ღამის სამზე

და ლექსებად დაიღვრები.

ვიცით ახლა ყველა კვირტში,

მისი სახე გელანდება.

ძველებურად ცოცხლობს გულში,

ძველებურად გენატრება.

ის აქ არის, ჩვენთან ცოცხლობს

კვირტებშია დამალული.

დაბრუნდება უცილობლად,

რომ იფეთქებს გაზაფხული.

არ იდარდო, იცოდე რომ,

მალე შენთან დაბრუნდება.

ასე თბილად დამამშვიდეს,

გამახარეს ალუბლებმა.

მუზა ისევ დამიბრუნდა,

სიბნელეში გაფანტული.

როგორ მიყვარს კვირტები და

როგორ მიყვარს გაზაფხული.

ახლა ვზივარ ისევ გიწერ,

ვიცი, მალე დაბრუნდები.

ზუსტად ვიცი არ ტყუიან,

არ ტყიუან ალუბლები.