ძე შეცდომილი * სოსო ნადირაძე *

თვალს მარიდებენ ქუჩები,

ნისლივით ქრება მანძილი,

ძე შეცდომილი ვბრუნდები,

უიმედო და დაღლილი...





წარსული მტანჯავს მაწვალებს,

ლოდივით მომდევს სირცხვილი,

დგას ეშმაკი და ხარხარებს,

დგას ეშმაკი და მიცინის...





დავყურებ ცოდვის უფსკრულებს,

თურმე რა გზებით მივლია,

ყურთან სიკვდილი ჩურჩულებს,

თვალთან არყოფნის ჭირხლია...





მშობელო კარი გამიღე,

ძაღლივით სადმე გავწვები,

ეს მე ვარ თვალს რომ გარიდებ,

ცრემლიანი მაქვს ღაწვები...