როცა სიტყვები საკუთარ თავში ვერ ეტევიან,
ადიდდებიან
და გადმოდიან ფეხადგმული მეტაფორები ცხოვრებაში...
სიტყვები მხოლოდ წიგნებში არ ცხოვრობენ,
გვატყუებენ ტექსტები,
ისინი მუდამ სხვაგან არიან...
შენ, რომელიც დაგტოვე ჩემს წიგნებში,
მოვდივარ და იქ აღარ მხვდები,
ჯერ კიდევ დაუწერელ წიგნში სახლდები...
ფეხდაფეხ მოგყვები და გახმოვანებ...
ფეხდაფეხ მომყვები და მშლი...
p.s
შენა ხარ საშლელი _
ასწორებ ჩემს შუბლზე ხაზებს და ნაოჭებს _
მაცინებ, მატირებ, მაღელვებ.... მაოცებ...
21.04.2011.
No comments:
Post a Comment