1.
... გასენილი გული მიმაქვს...
... გასრესილი გული მიმაქვს...
... არაფერი მენატრება...
... მონატრებაც აღარ მსურს...
ოდენ ერთი სურვილი მაქვს,
სულ ბოლოლა სურვილი მაქვს
( სად შესწვდება წყურვილი მას?!.)
- უდრტვინველი ძილი მერგოს დაქანცულს...
2.
... შუაღამეს გადასცილდა...
... ყველა როლი განაწილდა...
... გახსენება აღარც მინდა...
არც მანებებს ღამე თავს...
...რაც დაიწყო რაღაციდან,
სულ არ შერჩა რაღაც წმინდა...
- ვერ გათბება რაც გაცივდა...
- ჩიტის გულიც ვერ აიტანს ნამეტანს!..
3.
... ფუთფუთებენ სადღაც მტრები...
...შორს, წარსულში, სადღაც ვტყვრები...
(აწ წასული) მახლავს ძმები,
ჩემგან რაღაც ახალს (გიჟურს!) ელიან...
მე კი ამ დროს სულ სხვას ველი...
სხვაა მზერაც, სულ სხვა - სველი
(- გააღვიძა სუსხმა ძველი
დარდი, რომლის აწ მითვლემა ძნელია!..)...
4.
... ჩქარობს გული - განა ცხრება...
იგრძნო სუსხის მანაც ხლება...
სუსხს კი ცეცხლის ჩანაცრება,
იცის, მალე მოჰყვება...
თმა შეფიფქეს განა წლებმა,
თუნდაც ჭირხლით ანაცრებმა?!.
- სხვამ მაგემა დამარცხება?!.
- არა! - მხოლოდ გაიძვერა მოყვრებმა...
5.
... ესიტყვება ფიქრი ფიქრებს...
შეასმინოს რამე იქნებ
(ამ დროს გულს კვლავ ღამე იკლებს!..)...
ფიქრს კი ფიქრის მოსმენაც კი არა სურს...
... ყველა ყავლი გასულია...
... ყველა მგზავრი წასულია...
ეს სულიც სულ სხვა სულია...
და ცხოვრებაც ჰგავს დაკარგულ თამასუქს...
6.
... ეს ღამეც რა ნელა დნება...
ცას უმუხთლეს კელაპტრებმა...
(აწ ქცეულნი ყველა მტრებად!..)
- რევდა გულს რა ღამეები - მაცდური!..
... ზღაპარ იყო და ზმანება
ფრთებზე ბედის დაზმანება...
- თვით შეზრულნი დამზრალ ვნებას
- დამსხვრეული ეს ფრთებია დასტური...
7.
...გასულია რგოლი რგოლში
(ბოლი - ბოლში, - ნოლი - ნოლში...) ...
...გაცვლილია როლი როლში...
რა ქნას გულმა - შეცდომების დახსომება არ იცის...
იქნებ მართლაც არის ახი,
ვინც მაინც სდევს გულის ძახილს,
თუ ეს ღამის ქარი ჩახრის
( - ო, რა ღამეს მიაგორებს ქარი ცივს!..)?!.
8.
... რა ხმა ისმის - ხმა მიწიდან...
... ძარღვში სისხლი გამიცივდა
( ეს კი, თქვენი არ ვიცი და,
მე კი ვიცი რაც არი...)...
... სიცივე რომ ჩამიდგება
ძარღვში - ბოლო ჟამი დგება...
და რაც ენით არ ი თ ქ მ ე ბ ა !..
მიწა ყ ვ ი რ ი ს !!! - ფ ე რ ფ ლ ი ა დ ა ნ ა ც ა რ ი !!!...
No comments:
Post a Comment