შენ ალბათ მომკლავდიმეტყველი თვალებით,
(ვერ გეტყვი სულ შენთან რატომ არ ვიყავი)
მე მოვკვდი ღამეში თეთრ გარდაცვალებით
უშენოდ და მაშინ საშინლად მიყვარდი.
მე მომკლა ნასვამი ცბიერმა ნიავმა
შენს სუნთქვას რომ გავდა ცივსა და საამოს,
უეცრად შემთვრალი ცამ გადამრია და
ამ ნიავს ვეცეკვე მთვარიან საღამოს.
სადღაც შენ მიცდიდი გაშლილი მკლავებით
და ვერც კი იგრძენი უფერო წამი, რომ
მე მოვკვდი არაფრის მთქმელ გარდაცვალებით
და ცაში ნიავმა ფარფატით წამიღო.
წამიღო, რაჩემი ბრალია სიკვდილი,
ვერ გეტყვი რა მითხრეს მეტყველმა თვალებმა...
მე მოვკვდი ღამით და (მელოდი) იმ დილით
შეიტყვე უსიტყვო ეს გარდაცვალება...
13 თებერვალი.
2011წელი.
ბობნევი, ღამე.
No comments:
Post a Comment