I სონეტი ♥♥ნინი ჩეხელი♥♥

მაინც უნდა ვთქვა,რაც რომ ქარმა გამტაცოს სიტყვა!

მაინც ვიყვირებ საგიჟეთის კარებში მდგარი!

მიყვარს,უაზრო გაცინების ძალები მიყვარს,

და ჩემგან მათი გამოჩენა - სისუსტის ფარი...

მაინც უნდა ვთქვა,რაც რომ სივრცემ მომაკლოს ზრუნვა!

და მე სიჩუმის მოყვარული - დავფარავ მის ხმას!

მე ვხედავ როგორ გაიტენა ლექსებით ურნა,

რადგან ამხელა უაზრობას სტროფებში ისხამს...

მაინც უნდა ვთქვა,რასაც ვხედავ!სანამ ნისლები

გზას დამიფარავს...და კითხვებიც იქნება მეტი!

მე ყველა განცდით სტრიქონებში ამოვივსები...

და ვფიქრობ,მაინც ვერასოდეს ვერ დავსვამ წერტილს!

გრძნობას ვაფასებ გამოუთქმელ - გამთქმელ უნართან,

მაგრამ მე რაც მაქვს დაგროვილი მაინც უნდა ვთქვა!