ხელები ხელებს ეხებიან და უმზერენ თვალებს თვალები.
ასე იწყება ორი გულის ჩუმი კავშირი.
მთვარიანი მარტის ღამეა და ჰაერში ჰენას ტკბილი სურნელებაა.
მიწაზე გდია მიტოვებული ჩემი ჩანგი
და დაუწნავი ყვავილების გვირგვინი შენი.
მე და შენი სიყვარული უბრალოა, როგორც სიმღერა.
თვალებს მითრობს შენი პირბადე ზაფრანას ფერი,
როგორც ხოტბა - გულს მითრთოლებს ლეილაღთა მშვენი გვირგვინი
შენ რომ დამიწან.
ეს თამაშია ხან სიუხვის, ხან კი მალვისა,
ხან გულდახურვის, ხან განდობისა,
ოდნავ ღიმილის, ოდნავ მორცხვობის
და ამაო ტკბილი ბრძოლების ნეტარებისა.
მე და შენი სიყვარული უბრალოა, როგორც სიმღერა.
აწმყოს მიღმა არ ვიხედებით,
შეუძლებელს არ ვეტანებით,
მშვენიერების იქით ვეღარ ვხედავთ ვერანაირ ჩრდილს,
წყვდიადში არ დავეხეტებით...
მე და შენი სიყვარული უბრალოა, როგორც სიმღერა.
სიტყვათა სიტკბოს ჩვენ არ ვახშობთ დიდი დუმილით.
არ ვესწრაფვით მიუღწეველს, უიმედოსა.
ჩვენ ის გვსურს მხოლოდ, რასაც ვიღებთ ერთმანეთისგან.
დიდ სიხარულს არ დავწურავთ ტკივილის ღვინოდ.
მე და შენი სიყვარული უბრალოა, როგორც სიმღერა.
No comments:
Post a Comment