წვიმებმა ცრემლები დაღვარეს,
მერე ცა სხივებით გაიყო.
სილურჯეს არ ქონდა საზღვარი,
ოცნება სიღრმეზე ღრმა იყო.
დამთავრდა ქარების ბოგინი,
ავდრების ქურქი და თავშალი,
მინდვრებში დავიგე ლოგინი,
ზეწრებად ბალახი გავშალე
და შენი თითების ლერწამი,
ვაზივით ტკბილი და ხვიარა
უცოდველ შეხებად ვიწამე,
დასაწურ ალერსად კიარა.
No comments:
Post a Comment