ჩემს სულს რატომ გაემიჯნე?
როკავ...
ცეკვავ...
მიმზერ,მაგრამ...
ვეღარა ვგრძნობ შენში მიჯნურს!
მიმიზიდე...
განმიზიდე....
ვნება...
ცეცხლი...
ვნება...
ცეცხლი....
ახლოს თუ ვარ,მაკვდები და...
თუ შორსა ვარ,გიპყრობს ეჭვი....
დამამცირე...
დამაჩოქე....
ვერ მიმეტებ,ვერა,ვერა!
მერე ნაზად მეხები და...
გახრჩობს,გახრჩობს ნეტარება....
გაგახსენდა...
გაგახსენდა....
რომ ვარ სხვისი,არა შენი?
ზიზღი გიპყრობს,
მომისროლე?
თან არ მიშვებ ცალი ხელით?
მიმიზიდე...
განმიზიდე....
ვნება...
ცეცხლი...
ვნება...
ცეცხლი....
ახლოს თუ ვარ,მაკვდები და...
თუ შორსა ვარ,გიპყრობს ეჭვი....
ისევ ვცეკვავთ სინქრონში და....
სხეულს სული ემიჯნება...
გრძნობა მიშვებს,
მაგრამ შენი ვნების ცეცხლი არ მეშვება!
ხელისგული სულს მითბობს და
ვერსად წავალ
ვერა–ვერა!
ვერც გამიშვებ,
სანამ ჩემს ცეცხლს შენი ვნება ეფიცხება!
მიმიზიდე...
განმიზიდე....
ვნება...
ცეცხლი...
ვნება...
ცეცხლი....
ახლოს თუ ვარ,მაკვდები და...
თუ შორსა ვარ,გიპყრობს ეჭვი....
მოეძალა სულს სინაზე
ახლოსა ვარ და ვარ შენი
მზერა გათბა,
წამიერად ,ზიზღს როგორღაც დაეხსენი....
კვლავ მიზიდავ,
მიკრავ,მიკრავ...
ასე ძლიერ?
არა,არა!!!!
ძვლები მტკივა,ახლოსაა,
დაგვტრიალებს თავს ფარვანა!
No comments:
Post a Comment