Thursday, February 17, 2011

თუ ნამდვილი ხარ, დამენახვე... ***ცირა ბარბაქაძე***


* *
სულ ასეა:
დროს მაშინ ვპოულობ, როცა ვკარგავ,
ან _ როცა ვფლანგავ...!
არ ვიცი, როგორ უნდა გავუფრთხილდე მას,
რაც წყალივით იპარება მუჭიდან...

აი, ახლა გადავწყვიტე, დროის დაზოგვა...
ავდექი და სიტყვებში ვასახლებ...
თან ვეკითხები ყველა სიტყვას _
ეს ხომ ნამდვილად შენი დროა...?
ხომ სწორად მოხვდი დროში?
თუ სიტყვები მემორჩილებიან,
მაშასადამე, არც შევმცდარვარ...
საით მივყავარ სიტყვების დროს?

ამაზე მხოლოდ ახლა დავფიქრდი...
და, შესაბამისად, შემდეგ სიტყვას ვეკითხები:
გინდა ამ დროში დარჩე?
სიტყვებს ყოველთვის აქვთ პასუხი...
მთავარია, დრო განსაზღვრო სწორად _
სწორ დროში მოხვდე...

არ ვიცი ახლა _
ვფლანგავ, ვხარჯავ თუ ვპოულობ დროს...
თუ, საერთოდაც,
ამ სიტყვებით სულ სხვა დროში ვმოგზურობ...

ამასწინათ მეგობარმა მითხრა:
ხომ გახსოვს, გაჩუქე დროის პორტატული
მანქანა...?
ჰოდა, იმ მანქანით “სხვა დროში” მოვხვდი და
ვეღარ შევხვდი მეგობარს,
რომელიც იმ დროს სხვა დროში იყო...
ნეტავ რად მინდოდა?
ისედაც იმდენი დრო მაქვს,
არ ვიცი, როგო დავკარგო...
არა და, უნდა დავკარგო და მერე
გულიანად ვიწუწუნო:
რა ვქნა, დრო არ მყოფნის, დრო არ მრჩება, დრო არ მაქვს...

დროის მეტი რა მაქვს:
და არა მხოლოდ აწმყო...
(აწმყო საერთოდ, დრო არც არის...)
წარსულები და მომავლები
და არა მხოლოდ ჩემი დროები.

რა  ვრცელია ის, რაც სინამდვილეში ასე მოკლედ გვეჩვენება..
ვრცელია... რადგან ყველა დროს თავისი სივრცე აქვს
და ახლა, როცა გელაპარაკები და შენ წინ ვდგავარ
ამ სიტყვებით...

შენ როგორ ფიქრობ: ემთხვევა ჩვენი დრო ერთმანეთს?
რამდენი დრო დავკარგე,
სანამ შენამდე მოვიდოდი
და რომ მოვედი, რა მერე...?
რამდენი მოვედი... შენ სხვა დროში დამხვდი...
მაშასადამე, სხვა სივრცეშიც...
სულ დაკარგული როგორ უნდა ვიყო:
ტექსტში დაკარგული, დროში დაკარგული,
სივრცეში დაკარგული...

პირობას გაძლევ(თ):
შენ და საკუთარ თავს (მათ შორის სხვაობას ვერ ვხედავ)_
როგორც კი დროს ვიპოვი,
მაშინვე დავკარგავ...

დრო _ ჩრდილია... აი, შეხედე, ამ ხეს და მზის დახრილობას...
ჩრდილი ადგილს იცვლის ხის გარშემო დროის მიხედვით
და ხე კი დგას და დგას...

მოდი, დავბრუნდეთ ჩვენს დროებში,
აღარ მინდა, ჩრდილების დევნა...
თუ ნამდვილი ხარ, დამენახვე...
და არა მხოლოდ სიზმრებში...
რაო? “ყველაფერს თავისი დრო აქვსო?” _
ჰო, რას არ მოიგონებს ადამიანი, ცხოვრებას რომ გაექცეს!

17 თებერვალი, 2011.

No comments:

Post a Comment