მოდი, ამ წიგნს ღიას დავტოვებ,
”უცხოქალაქი” დავარქვით მაინც,
საზღვრები რომ დაკარგა...
და ასეთი ქალაქი როგორ გამოვკეტო წიგნში...?
მოდი, ეს ქალაქი ღია იყოს ყველასთვის _
ვისაც უნდა შემოვიდეს და ვისაც უნდა გავიდეს...
ვისაც უნდა, დარჩეს და იცხოვროს!
დღეიდან ავტორი ძალას ჰკარგავს...
პერსონაჟები კი ძლიერდებიან...
შენ, ვინც ამ სტრიქონებში ჩაგასახლე,
ამ ქალაქის განმგებელი ხარ...
გინდ დაიცავი... გინდ დატოვე და
გინდ _ გადაწვი...
მაგრამ გახსოვდეს: უცხოქალაქი
შენთვის შეიქმნა...
და ვინა თქვა, რომ ის უფრო რეალური არ არის,
ვიდრე ათასი მტვრით ნაგები ქალაქი,
საზღვარშემოვლებული...?
სიტყვებში მეტი ცემენტია...
ის აერთებს და ადუღაბებს...
მისი საზღვრებიც(უსაზღვრობა) უფრო მყარია...
ვიღაცას იმის სჯერა,
რასაც შეზღუდული მხედველობით ხედავს...
მე იმის უფრო მჯერა, რაც უხილავია...
უფრო სწორად, ხილვადია, მაგრამ არა ყველასთვის!
ჰო და, ღიაა უცხოქალაქი _
აქ დრო არ არის... აქ იკარგებიან...
ახლა მეც მეკარგება სიტყვები...
ასეთია ამ ქალაქის წესი:
შენც... მოემზადე დაკარგვისთვის!
24.02. 2011.
No comments:
Post a Comment