უფალო .. დიდება შენდა !
ეს ჩემი სული,
ძილშიც რომ ფხიზლობს,
თურმე შენია,
შენგან შექმნილი ..
სახელი ბევრი
შეარქვეს ქვეყნად,
ფიქრი, ქვეგრძნობა,
წრფელი სინდისი ..
ბევრჯერ ვათრიე,
სულ ამოვსვარე,
"სული იესო" შველას
რომ გთხოვდა ..
ერთხელ გაჩუმდა და
თხოვნის ნაცვლად,
ბავშვის თვალებით,
მზერამ მომხედა ..
მივხვდი ...
დავღალე,
მოვქანცე ბრძოლით,
სიბნელის ჩრდილით
თვალი დავბინდე ..
მითხრა ...
თავისუფალი ნების
ხარ ღირსი და
უღირსობას როგორ ადიდებ ..
შენ ხომ დროს ფიქრობ
უსასრულომდე,
რომ შეიცვლები
ოდესღაც მერე ..
მაგრამ არ იცი
დროის საზომი
რაც რომ დღესა ხარ
ისა ხარ შემდეგ ..
მივხვდი ...
სიმდიდრე განზრახ
არ მომცა,
რომ არ დამჩაგროს
გონებამ სრულად ..
მივხვდი ...
მადლობას არ ვამბობ
ხშირად და
ვუმადურობ ჩემს
ამ დროებას ..
ადამიანი მისთვის
ჩვეულად,
მუდამ დაეძებს ღმერთს და
მის მფარველს ..
რომ იქცეს მონად და
არა სრულად,
ამისთვის ვქარგავთ
ჭრელ ცოდვის ფარდებს ..
მითხრა ...
საკუთარ სულს
რომ ვერ ხედავ,
საზღაურს ელი და
ითხოვ რისთვის ?!
კმაყოფილების დოზა ..
ოცნება და ყველაფერი
გაეცი სხვისთვის ?!
შენ თავს ადიდებ
ყოველთვის ყველგან,
თხოვნებით სავსე
ზეცა უსაზღვრო ..
ერთხელ ხომ უკვე
მთლად ჩამოგეგცათ?!
როცა იესო
ჯვარზე გაეკრო ..
უმადურობით,
საშინელებით ..
შურსა და ბოღმას
პირი დაეღო ..
თუ გსიამოვნებს
ყოფნა შენ ჩემთან
ნუღარ შეცოდავ
აღარ გაბედო ..
ეხლა ხომ მიხვდი?!
ვინც ხარ და რა ვარ,
ნუ მჩრდილავ ბნელით
არ მიღალატო ..
შენ თავს აჯობე,
მერე დროებას,
ბოროტებასთან
წაგება გეყო ..
რომ გაიმარჯვებ
მე გაგინათებ
როცა დატოვებ
ხორცს და ქონებას ..
დრო ისე გარბის,
როგორც დღე-ღამე,
გადაქცეული ერთ
მთელ ცხოვრებად ..
და სიყვარულის
ასე მოთმენა
ტანჯვის მორევად
მოგეჩბვენება ..
თავი ვერაფრით
ვიმართლე ..
დიდხანს ..
ხმის ამოღებაც
რომ ვერ შევძელი ..
მივხვდი ..
რომ არ მძინავს და
არც მომკვდარვარ,
უბრალოდ ჯერ ისევ
სიცოცხლეს ველი ..
და დავინახე ის
რაც რომ არ სჩანს,
მაგრამ განვიცდი
და უკვე მჯერა ..
უფალო ღმერთო!
გთხოვ შემიწყალე,
მე მონა შენი,
ამდენს რომ ვბედავ ..
No comments:
Post a Comment